![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL22RTv5fDseBkLeoVL4w-lo3tNDvBQeBNLa4CgFR4UfWdp4hbtciMJw-oCxOnJa-mLEpAdvbCHAFigub4iD-uC171-Bq9koTwf_aZ-BYNXrVK5O5dXoXqD3UYhSd6b2B1MmvAvf-VMItT/s320/davidvan2.jpg)
Als je het nieuwste nummer van
David Vandervelde hoort, is het bijna niet te geloven: hij begon ooit in een metalband. Maar ja, toen was hij veertien. I Will Be Fine staat op zijn tweede album Waiting for the Sunrise, dat 5 augustus verschijnt. "A decidedly more rootsy effort", aldus
Secretly Canadian. Waar Vandervelde op voorganger The Moonstation House Band niet zelden klonk als Marc Bolan van T-Rex, lijkt hij nu te zijn opgeschoven naar softpop. Ik moet meteen denken aan Seals & Crofts (Summer Breeeeeeeze) als ik I Will Be Fine hoor. Ik ben gevoelig voor dat soort deuntjes. Ik beken. I Will Be Fine klinkt verrekte lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten